Badhamia utricularis
Badhamia utricularis | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Filuma | Amoebozoa |
Klasea | Myxogastria |
Ordena | Physarida |
Familia | Physaridae |
Generoa | Badhamia |
Espeziea | Badhamia utricularis Berkeley (mul), 1852 |
Basionimoa | Sphaerocarpus utricularis |
Badhamia utricularis Physaridae familiako onddo espezie bat da.[1]
Sinonimoak: Sphaerocarpus utricularis (Basionimoa), Reticularia utricularis, Trichia coerulea, Physarum ovoideum, Trichia utricularis, Trichia rubiformis, Physarum utricularis, Physarum botryoides, Diderma papaverinum, Dictydium magnum, Badhamia magna.
Deskribapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Esporokarpoak: Multzokatuak, orokorrean oboide edo globo itxurako kolonietan, 0,5 eta 0,8 mm bitartekoak, 5 eta 10 mm bitarteko luzerakoak, pedizeloa barne, gris-urdinxkak, berde, purpura edo gorri pixka batekin. Peridio irideszentea eta hialinoa.
Pedizeloa: Pedunkulatua (baldin badago) mehea, lasto kolorekoa edo okrea, marroi-gorrixkarako joerarekin. Hipotalo gorria, zikina, apenaz nabaritzen dena.
Plasmodioa: arrautza-gorringo kolorekoa (horixka).[2]
Etimologia: Utricularis epitetoa latinetik dator, beste bat, esan nahi duen “uter” hitzetik. Bere itxuragatik.
Jangarritasuna
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Interes gastronomikorik gabea.
Sasoia eta lekua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Eroritako adartxoen azalean, goi-onddo larrukaren karpoforoetan
Banaketa eremua
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Peru, Txile, Kanariak, Errusia, Europa, Malawi, Ruanda, Japonia, Txina, Australia, Zeelanda Berria.[3]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 503 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
- ↑ Badhamia utricularis: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1852. urtean deskribatutako taxonak
- Euskal Herriko onddoak
- Badhamia
- Kanadako onddoak
- Ameriketako Estatu Batuetako onddoak
- Mexikoko onddoak
- Peruko onddoak
- Txileko onddoak
- Europako onddoak
- Errusiako onddoak
- Kanarietako onddoak
- Malawiko onddoak
- Ruandako onddoak
- Japoniako onddoak
- Txinako onddoak
- Australiako onddoak
- Zeelanda Berriko onddoak